Bart Bruijn schildert. Hij begint met de kwast en zet met primaire kleuren in een paar rake streken een bloeiende plant of een klein paradijs op het doek. Vervolgens pakt hij de perslucht en blaast de verf verder over het doek. Het naïef realisme van de eerste opzet vervaagt en net voordat de chaos het overneemt roept Bart het spektakel een halt toe. Het schilderij ademt verleiding en dynamiek maar het verval is niet ver weg. Hij bevriest de scène op het doek alsof hij het platteland van zijn jeugd bevriest. Het platteland van voordat het onder industrie bedolven werd.

Bart Bruijn maakt ook witte werken. Smetteloos wit als de jas van de dokter. Stevig kwast Bart het doek dicht maar bij nadere beschouwing schemert er toch iets door het zinkwit heen. Met perslucht blaast hij een tekening in de witte verf die omhoogkrult en de dieper gelegen voorstelling blootlegt. Althans een glimp ervan. Maar wat moest er zo nodig smetteloos gewit worden? Dat laat hij ons raden.

Bart Bruijn (Waddinxveen, 1991) woont en werkt in Utrecht en is opgeleid aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht.
website: bartbruijn.com